Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Οι καθηγητές και η συμμαχία των προθύμων


Οι καθηγητές και η συμμαχία των προθύμων


Αναδημοσίευση από την Αυγή
Το μείζον απ' όλη  την ιστορία με την απεργία της ΟΛΜΕ είναι ότι επιστρατεύτηκαν και μάλιστα προληπτικά οι δάσκαλοι των παιδιών μας κι αυτό έγινε ανεκτό ή έστω σχετικά ανεκτό από την κοινωνία. Δεν ξεσηκώθηκαν οι πέτρες, δεν άνοιξαν οι ουρανοί, δεν σχίστηκε το καταπέτασμα του ναού. Τα παπαγαλάκια μιλάνε για πολιτική νίκη του Σαμαρά, νίκη δια της εκτροπής. Να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποδειχθεί η νίκη τους πύρρειος, γιατί αλλιώς θα μας πηγαίνουν από ήττα σε ήττα.

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για την απεργία των εκπαιδευτικών και τη διαχείρισή της. Για το αν θα έπρεπε να προκηρυχθεί μέσα στις Πανελλαδικές ή σε άλλο χρονικό σημείο, για το αν θα έπρεπε να φτάσει μέχρι τέλους, παρά την επιστράτευση και άλλα πολλά. Επιμένουμε, όμως: Το μείζον στην υπόθεση, αυτό που θα το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας, είναι ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε πράξεις  ακραίας καταστολής, χωρίς να συναντήσει την πρέπουσα κοινωνική αντίδραση  Και τούτο  εν μέσω κρίσης, φτώχειας, μνημονίων, καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων.

Με το που ακούστηκε η λέξη «απεργία», σχηματίστηκε αυθωρεί  μια  ετερόκλητη συμμαχία, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εξωθούσε τους καθηγητές να κάτσουν στα αυγά τους. Η ΝΔ με τους  φωνασκούντες ακροδεξιούς της, με τον υστερικό Άδωνη Γεωργιάδη, που αποκάλεσε τους καθηγητές «γαϊδούρια ξεσαμάρωτα». Η ΔΗΜΑΡ που βγήκε πρώτη- πρώτη να καταγγείλει την απεργία, μιλώντας για απόντες και κοπανατζήδες: «Σιγά μην κλάψουμε που θα απολυθείτε», είπε  στους καθηγητές η καθηγήτρια Μαρία Ρεπούση. Το ΠΑΣΟΚ που επιστράτευσε εξ εφέδρων  την Διαμαντοπούλου, την Αννούλα του φωτοτυπά, για να νουθετήσει τους απεργούς. Μέχρι και το ΚΚΕ, που καταψήφισε την απεργία, δρώντας ως αυτό που πραγματικά είναι, ως ένα κόμμα της μικροαστικής  γραφειοκρατίας.

Τι άλλο να πούμε; Για τα κανάλια που νοιάστηκαν ξαφνικά για την υγεία των παιδιών, ενώ όταν αυτοκτονούν οι έφηβοι από την αφόρητη πίεση των εξετάσεων, κάνουν την πάπια του Πεκίνου; Για τις εφημερίδες, που ανακάλυψαν αίφνης ότι οι καθηγητές είναι εκβιαστές και σάτυροι; Για τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ που έκαναν για πολλοστή φορά πλάτη στην κυβέρνηση, αφήνοντας τους καθηγητές ολομόναχους; Την πρώτη φορά αρνήθηκαν την 24ωρη απεργία της Παρασκευής, επειδή λέει δεν είχαν πάρει αποφάσεις οι  ΕΛΜΕ. Κι όταν οι ΕΛΜΕ πήραν αποφάσεις με ποσοστά 90%, αρνήθηκαν και πάλι, για να μην διαταραχτεί η κοινωνική ειρήνη. Ειρήνη υμίν...

Η μόνη αχτίδα φωτός σε αυτό το έρεβος ήταν η δημοσκόπηση της Kapa Recearch που έδειξε ότι το 57% των ερωτώμενων δεν συμφωνεί με την επιστράτευση των καθηγητών, παρόλο που η πλειοψηφία, σχεδόν το 67%, διαφωνεί με την απεργία στις Πανελλαδικές. Τούτο δείχνει ότι τα μαζικά πυρά της προπαγάνδας δεν βρήκαν εντελώς τον στόχο, δείχνει ενδεχομένως ότι υπάρχει ένα όριο αυταρχισμού και αντιδημοκρατικότητας, που, αν ξεπεραστεί, το σκοινί θα σπάσει και θα σπάσει με πάταγο.

Ελπίζουμε ότι το σκοινί θα σπάσει γρήγορα, πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, για να σπάσει γρήγορα.

Πηγή: Αυγή 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου